Oefenen, oefenen, oefenen… Ja, die hoor ik vaak tijdens workshops. Ik snap wat je bedoelt, maar ik doe er niet aan en dat zou jij ook niet moeten doen. Ga maar gewoon máken!

 

Wat je bedoelt is natuurlijk dat je het nog vaak wilt doen om beter te kunnen worden. Ik snap je, maar dat is niet oefenen. Ik wil je proberen los te maken van dat woord. Oefenen impliceert dat wat je maakt niet voor de echt is en een eindpunt heeft waarop je het kan (en er wellicht ook iemand komt die zegt dat dat zo is).
Op mij heeft oefenen inderdaad die uitwerking, want het is immers ‘maar een oefening’ dus ik doe minder mijn best. Het geeft je de ruimte om sneller de handdoek in de ring te gooien, het is immers maar een oefening. Dat wil ik niet.
 

Mag ik dan niet meer oefenen?

Ik wil máken en daarvoor het uiterste en beste uit mezelf halen. Ook als ik maar wat probeer, want dat hoort er zeker ook bij. Het woord ‘proberen’ geeft mij de ruimte om eens te kijken hoe iets uitpakt. Proberen gaat voor mij uit van nieuwsgierigheid en experiment. Dit tegenover ‘oefenen’ dat uitgaat van nog incompetent zijn. En ik wil niet dat tekenen mij het gevoel geeft van nog-niet-kunnen. En ik wil ook niet dat jij dat zo voelt ook al vind je dat je nog zoveel moet leren.

Hoe dan? Ga niet eerst oefenen om een kaartje voor je tante te maken, maar maak ‘m meteen. Natuurlijk mag dat met een schetsje, maar maak de probeerfase niet te groot. Maak vanuit je zín om iets te maken, niet vanuit je focus op perfectie. (Perfectie wint altijd, waardoor er over het algemeen niet of minder gecreerd wordt, of gewoon het hele gevoel eruit is weg gesijpeld). Als je maakt om te maken, máák je ook echt iets. Klinkt vaag, maar kijk: als je steeds maakt om te oefenen, heb je heel veel ‘oefeningen’ en nooit iets ‘echts’. Wanneer begin je dan? Wanneer ben je ‘af’? Wanneer ben je klaar om te gaan maken? En vooral: heb je er dan nog zin in denk je?
 

Maar hoe begin ik dan?

Door alles direct met pen in mijn tekenboekje te tekenen, is alles voor de echt. En dat geeft mij precies de goede mate van motivatie om ook van deze spread weer een hele mooie te maken. En daarmee is iedere tekening ongemerkt een oefening, want leren doe ik dan, geloof me.
Maak om te maken en teken direct dat kaartje voor je tante, de poster voor aan je muur, het etiket op je moestuinpot of die spread in je leuke nog kale sketchbook: misschien niet het resultaat zoals je het zou willen, maar er zijn dan wel echte kaartjes, posters, etiketten en gevulde sketchbookpagina’s, wat veel meer voldoening geeft dan je vodjes met oefeningen. En op dat plezier van creëren maak je meer en meer en guess what: al makende word je beter. Al doende leert men. Zin om te maken? Begin! Done is better than perfect.
 

Plan je moment om ook te gaan maken

Ik hoop dat je nu ook snapt dat het doen belangrijker is dan hoe je het precies doet. Belangrijker is dat je begint en máákt! Wat helpt, is het aansluiten bij een workshop. Honderden creatieven maakten hun eerste tekening sinds járen in een van mijn live of online workshops. Leuk als ik jou ook mag inspireren, live aan een gezellige tafel met een bakkie en iets zoets, of lekker comfortabel via jouw laptop, aan je keukentafel of in je bank. :)