Hoera! Abel is 1 jaar en ik tekende toch een sketchbook of twee vol. Als je me al even volgt kan je je vast niet voorstellen dat ons kindje alweer een jaar geleden werd geboren. ‘Dat is snel gegaan’. Ja, dat is het, zoals in onze volwassen levens een jaar wel vaker snel verloopt. Maar heel eerlijk? Ik heb het jaar heel bewust en vol liefde en aandacht beleefd en ik kan zeggen dat het ook weer niet zo snel gaat.

Een jaar is heel veel tijd. Echt, heel veel tekenmomentjes. Ook heel veel ‘lief-kindje-wat-kan-ik-doen-om-je-te-helpen-slapen-momentjes’ en ‘ik-ben-zo-moe-ik-kan-alleen-maar-telefoon-scrollen-momentjes’, maar echt: er zijn ook talloze momenten waarop het even kan. Tekenen voor jezelf. Iets maken. Jouw tijd oogsten.

En voordat ik verder ga met tips geven: ik geef je tips vanuit mijn leven een ervaring met ons jongetje. Misschien is het voor jou allemaal heel anders met jouw werk of jouw baby, daar ben ik dan ook erg benieuwd naar, deel je reactie hieronder vooral! Ouderschap is toch ook vooral proberen, elkaar tips geven en aanmoedigen.

Pak je moment direct
We rolden net onze kraamweek uit en ik had ‘m al door: als ik iets voor mezelf wil, dan zal ik ieder moment direct moeten oogsten. Dus alles is even rustig, dan pak ik nu direct mijn tekenboekje en begin ik. Geen getwijfel: ‘zal ik binnen of buiten zitten’, ‘teken ik iets live of van die of die foto’. Meteen gaan, 1 minuut nadat de rust er is, staat jouw eerst lijn op papier.

Heb altijd een passief tekenplan
Je hebt misschien niet zo vaak of lang achter elkaar om daadwerkelijk te kunnen tekenen. Maar om te gaan tekenen gebeurt er altijd een hoop in je hoofd. Zorg dat je dat hoofdwerk al hebt gedaan, zodra het ware tekenmoment zich aandient. Ik bedoel, je kan overdag denken aan het zoveelste slaap- en voedingsschema dat zich toch vaak organischer aandient dan jij hebt bedacht, of je werkt vast passief aan je tekenplan. En dan bedoel ik: kies alvast je onderwerp, verzamel foto’s die je wilt natekenen, selecteer er alvast een en neem alle potentiële twijfel weg. We hebben nu echt geen tijd voor ‘ik wil tekenen zoals die..’, ‘kan ik het wel’, ‘is dit onderwerp wel leuk genoeg’. Minder gedachten, meer doen!

Een lijn is ook tekenen
Ik schrijf het vaker en net zo goed aan mezelf, maar dagelijks een lijn trekken heet ook tekenen. Niemand verwacht dagelijks een fullcolour spread. Het gaat om de gewoonte, het gaande houden van jouw tekenplezier, het laagdrempelig houden van het gaan-tekenen en het vastleggen van jouw leven. Eerlijk gezegd zou ik niet eens een spread per dag willen maken, want dan zou ik wel zo achterlijk veel volle boekjes hebben dat je ze nooit meer allemaal nog eens door kan bladeren.

Wees een voorbeeld
Wie zegt dat jouw lieve kindje perse moet slapen als jij aan het maken bent? Misschien wil je ‘m zelf veel te graag enorm in de gaten houden, maar is het juist ook goed voor hem (en jou) als hij eventjes zelf speelt. En zeg eerlijk, je hebt ook tijd om je telefoon er even bij te pakken, dat had net zo goed je tekenboekje kunnen zijn. Sterker nog, ik heb liever dat als ik mijn momentje pak terwijl Abel bij me is, hij me ziet tekenen met echte materialen, creativiteit ziet uiten en genieten, dan me een zoveelste keer ziet scrollen met een schermverlichting gezicht aan een aan mijn hand vergroeid apparaat. Voel je ‘m? Laten we een creatief voorbeeld zijn, voor hoe jong onze newborns ook zijn!

Beweeg mee met deze fase
Sleutelwoord hier is accepteren. Ja lekker, hoe doe je dat? Vanaf het begin ben ik er vol liefde en geduld voor Abel. En dat kost me amper moeite. En dat terwijl ik niet bepaald bekend sta als een geduldig persoon op veel vlakken. Nou heeft ons jongetje sowieso een onverklaarbare bak liefde aangesproken in mij, maar ik heb als reactie daarop voor mezelf bepaald dat ik altijd wil meebewegen met wat hij nodig heeft. En dat houdt logischerwijs in dat ik in deze fase gewoon veel minder eigen (teken)tijd heb. En dat is meer dan prima, want het is een fase die te bijzonder is op andere vlakken om tekenen koste wat kost er doorheen te drukken. Dus: ik beweeg mee met wat Abel wil, accepteert dat nu hij jong is ik minder teken en voel daardoor absoluut geen druk. Waardoor ik tip 1 altijd gemakkelijk kan toepassen. Plezier en ontspanning is leidend, in alles!

Iedere dag nieuwe kansen
Ik schreef het al eerder, maar ‘dagelijks tekenen’ doe ik in deze tijd gerust 3x per maand. Verre van dagelijks, maar het gevoel van iedere dag creatief zijn houd ik wel graag vast. Ik maak het niet zwaarder dat ik het niet goed doe omdat ik niet dagelijks teken, of moet compenseren door dan ineens iets groots of extra moois te maken als ik wel teken. Nee, iedere dag is een nieuwe kans op dat gevoel van dagelijks even lekker iets voor mezelf maken. Lief en mild zijn voor jezelf, maakt het zoveel leuker en daardoor zoveel meer kans op plezier tijdens het tekenen, een mooie tekening en een tevreden gevoel!

Start vanavond nog met tekenen!
Als je nu ook zin hebt om laagdrempelig en geïnspireerd je tekenboekje te gaan vullen, start dan eens met het vastleggen van je vakantie. Kilometers inspiratie want je hebt vaak veel foto’s en bijkomstig voordeel is dat je je echt weer op vakantie waant als je de lijnen van een lokaal scheef geveltje in je boekje vangt.

Ik wil nu wel starten!