Merk je ook dat rondom creativiteit een soort mooie magie hangt, waarbij het idee bestaat dat de kunstenaar vooral zoveel mogelijk vrij moet worden gelaten? Één ding weet ik wel: met zoveel vrijheid lukt het (mij) al helemaal niet. Ik geef je drie redenen waarom het prima (júist) werkt om je creativiteit een beetje te forceren.
1. Met een deadline ontstaat er iets
Het is een van de redenen waarom ik illustrator werd: door tekenopdrachten met een deadline en een zakelijk overeengekomen prijs, ga ik ook echt aan het tekenen. Sterker nog, ik maak dingen die ik uit mezelf nooit zou durven maken. 15 meter splinternieuwe muur vullen met mijn muurtekening, waar vervolgens een heel bedrijf jarenlang in hun pauze naar moet kijken? Doodeng, ik zou het niet durven. Zakelijke Karlijn gelukkig wel. Zonder meteen illustrator te worden en jezelf 15 meter ten doel te stellen, kun je dit wel in het mini doen, zoals: vóór het einde van de maand wil ik 3 spreads maken, voor zondag wil ik de spread van deze week af hebben of aan het eind van de dag heb ik in ieder geval één lijn gezet. Maak kleine, haalbare doelen en beperk jezelf in tijd, want zonder eindpunt maak je niets (of veel trager).
2. Dwing niet de creativiteit, maar het moment
Romantisch gezien laat creatief zijn zich niet dwingen en creëer je als een heuse kunstenaar alleen uit behoefte tot expressie. In praktijk maken we die kunstenaar in ons al snel monddood met nuttige gedachten als ‘ik weet toch niet wát te maken en wel hoe ik even broodnodig kan stofzuigen, dus laat ik dat maar doen’. Ook je telefoon wint vaak van je tekenpen. Op mezelf pas ik inmiddels gerust wat dwang toe, anders komt er niets op papier. Het blokken van een creatief moment – nú ga ik hier een kwartier zitten – geeft ruimte om daarbinnen vrij te creëren. Romantischer is het soms gewoon niet.
3. Liever iéts op papier dan niets uit je hand
Soms is forceren iéts te maken beter dan je gedachten laten winnen. Liever zet je je zin in tekenen om tot een 5 cm mini-krabbeltje van je net uitgetrapte schoenen, dan dat je al je tekentijd aanhikt tegen het maken van een complete spread over je net gemaakte boswandeling. Resultaat van het krabbeltje is sowieso een tekening(etje), resultaat van je streven naar perfectie is een leeg of flink met gum bewerkt vel. Narigheid. Done is better than perfect. Liever iets gedaan, dan zogenaamd perfect. De kracht van een af krabbeltje is véél belonender dan een uitgestelde start door perfectie. Jezelf dwingen tot een kleine tekening brengt je volgende afgeronde tekening alweer in zicht en dat motiveert enorm.
Spreek een creatief moment met jezelf af
Plan je creatieve moment en schuif aan bij een van mijn workshops. Je volgt ze gezellig live bij mij op de tofste locaties met een muffin, of online vanaf je bank met jouw voorraad lekkers. Hoe dan ook help ik je graag met tekenen weer leuk, eenvoudig behapbaar en sfeervol te maken. Zin om mee te doen?
Geef een reactie